در حال حاضر کار گچبری یک ساختمان، اصل بسیار مهمی در صنعت ساختمان سازی کشور به شمار می رود. یک گچبر حرفه ای برای آن که بتواند در حرفه گچبری به موفقیت برسد، ابتدا باید با عملیات گچبری و اصطلاحات گچبری رایج در آن کار اشنایی داشته باشد. تیم گچبری مهدوی برای آشنایی بیشتر شما با این اصل مهم، مطلب هایی را جهت معرفی و توضیح عملیات و اصطلاحات گچبری ارائه کرده است.
به عملیات کنترل قائم بودن بخش های مختلف ساختمان شاقول کردن می گویند. برای انجام دادن این کار، شاقول را به وسیله کمی ملات به بالای دیوار وصل می کنیم، بعد فاصله بین دیوار و نخ شاقول که به شکل یک خط مستقیم کشیده شده است را توسط ملات، به شکل نواری پر می کنیم.
بعد از آن در دو سمت دیوار دو کروم به وجود آورده و نخ را به شکل افقی بین دو کروم می کشیم و در بخش هایی که دیوار شاقول نیست دوباره بین نخ و دیوار را کاملاً با ملات پر می کنیم.
این کار مربوط به موضوع ارتفاعی ساختمان می باشد. برای این که دو نقطه در ساختمان از نظر ارتفاع کاملاً تراز شوند، می توانیم از این سه روش استفاده کنیم.
تراز لیزری – تراز دستی – شلنگ تراز
در این روش، اول از هر چیز پایین ترین نقطه از لحاظ ارتفاعی را پیدا می کنیم؛ سپس یک سانتی متر پایین تر از آن نقطه را مبنای کار و تراز قرار می دهیم. (این کار به این دلیل است که گچ حداقل یک سانتی متر را می پوشاند.) بعد از آن ترازها را روی پایه یا دیوارها نصب می کنیم و خط لیزر را با نقطه مشخص شده برابر می کنیم. در پایان تمامی این مراحل،، سایر نقاط طبق خط تراز کروم بندی می شوند.
گچبری برای محل کار از بهترین خدمات گچبری مهدوی
نقطه مبنا را به همان طریقی که در بالا ذکر کردیم پیدا می کنیم. برای کروم بندی، یک شمشه نسبتاً بلند را روی نقطه مبنای آن و سپس تا نقطه انتخاب شده بعدی قرار می دهیم. بعد از این کار تراز دستی را قرار می دهیم؛ وقتی که حباب دقیق وسط شیشه قرار بگیرد، کار تراز کردن انجام شده است.
در محیط هایی که نور بیش از حد باشد و کار کردن با تراز لیزری امکان پذیر نباشد و یا حتی تراز لیزری در دسترس نباشد؛ برای تراز کردن محیط می توان از شلنگ تراز استفاده نمود، که یک روش کاملاً سنتی محسوب می شود. حتماً به این نکته توجه کنید که طول شلنگ تراز باید بلندتر از طول محیط باشد.
اما نکته مهم تر این که شلنگ تراز باید رنگی کاملاً روشن و شفاف داشته باشد و همچنین برای پر کردن آن بهتر است از آب رنگی استفاده کنیم؛ تا به صورت کاملاً دقیق قابل تشخیص باشد.
نکته مهم دیگر که باید به آن توجه نمود این است که شلنگ را طوری از مایع پر کنید که به هیچ وجه هوا در آن وجود نداشته باشد و بدون حباب باشد؛ که با انجام این کار بیست سانتی متر از هر دو سر شلنگ، خالی از آب شده باشد.
بعد از تمام شدن این کارها چهار نقطه را انتخاب می کنیم و شلنگ را در آن نقطه ها قرار می دهیم. زمانی که آب روی شلنگ پس از بالا و پایین کردن کاملاً ثابت شد، در این صورت این دو نقطه نسبت به هم کاملاً تراز شده می باشند.
این بخش در اصطلاحات گچبری، مرحله بسیار مهمی می باشد و عملیاتش به شکل نقطه ای انجام می شود. که در این عملیات روی دیوارها به وسیله شاقول کردن و روی سقف خانه با تراز کردن، کروم بندی می شود.
علت انجام کروم بندی چه می باشد؟
از دلایل انجام دادن این کار می توان به مشخص نمودن میزان مصالح مورد نیاز کار برای اندود کردن یک سطح و یا صاف کردن سطح مورد نظر اشاره نمود.
نحوه انجام کروم بندی!
برای انجام این عملیات که در اصطلاحات گچبری نقش مهمی دارد، اول با شاقول قائم بودن دیوار را بررسی می کنیم. بعد از آن، مقداری از گچ را کمی پایین تر از سقف و به صورت یک لایه نقطه ای و نازک قرار می دهیم.
سپس شمشه را همراه با تراز به صورت شاقول روی کروم نقطه بالا می گذاریم و قسمت پایین شمشه را به وسیله گچ پر می کنیم. حالا به این دو نقطه ای که اجرا کردیم در اصطلاحات گچبری، کروم های نقطه ای گفته می شود.
برای ساخت کروم های عمودی فقط کافی است فاصله ی بین دو کروم را به وسیله گچ، به صورت عمودی پر کنیم. همین کار را به فاصله های یک الی دو متری از هم تا انتها، پشت سر هم تکرار می کنیم تا سطح دیوار را به صورت کامل کروم بندی کنیم.
در پایان کار فضای ایجاد شده بین کروم ها را به وسیله گچ پر می کنیم.
مرحله ای در اصطلاحات گچبری است که بین کروم بندی و پرکاری قرار می گیرد. بعد از مرحله ی کروم بندی نمی توان مستقیم به سراغ اندود کاری رفت.
به همین دلیل به وسیله شمشه های آهنی یا آلومینیومی، روی نقطه هایی که قبلاً کروم بندی کرده ایم را با ملات گچی که نسبت گچ در آن باید از آب بیشتر باشد و ملات مقداری سفت تر از ملات اندودکاری باشد پر می کنیم. نحوه انجام کار به این صورت است که به صورت دقیق بین شمشه و سطح دیوارها را با با این ملات به طور کامل پر می کنیم.
بعد از طی شدن فاصله ای بین بیست الی سی دقیقه، شمشه را جدا می کنیم تا شمشه به ملات گیر نکند یا طبق اصطلاحات گچبری ملات آن را گاز نگیرد. به این عملیات در اصطلاحات گچبری، شمشه گیری گفته می شود. فاصله بین هر شمشه گیری باید بین صدوبیست سانتی متر تا صدوهشتاد سانتی متر باشد.
بیشتر بودن این فاصله باعث می شود کیفیت کار پایین آمده و کمتر شدن این فاصله، باعث می شود که تعداد شمشه گیری ها بیشتر و بیشتر شود و احتمال ایجاد خطا بالاتر رود.
اندودکاری
پرکاری یا اندودکاری در اصطلاحات گچبری یعنی پر کردن بین شمشه گیری ها با ملات گچ و خاک.
در این مرحله سقف ها، دیواره ها و یا سقف های کاذب که به صورت دقیق رابیتس بندی شده اند، با ملات گچ مایع معمولی اندودکاری صورت می پذیرد.
بدین صورت که شاگرد ملات را می سازد و بنا یا همان گچبر، گچ را به وسیله ماله به دیوار می کشد. بعد از تمام شدن کار، با شمشه هایی به طول دو متر روی کار را صاف می کنند تا اضافات کار ریخته شده و سطح کاملاً صاف شود.
در اصطلاحات گچبری، گچی را که بیرون از فضای داخلی ساختمان و در کارگاه های مخصوص شبیه به قاب های از قبل ساخته شده، آماده می شود، گچبری پیش ساخته می گویند. این نوع از گچبری قیمت تمام شده کمتری نسبت به گچبری دستی دارد؛ اما کیفیت آن از گچبری دستی پایین تر می باشد.
کارگاه های کاملاً جداگانه ای در خصوص گچبری پیش ساخته فعالیت می کنند که فرایند کاری شان به سمت تولید گچ پیش ساخته سوق پیدا می کند.
در این مرحله، گچ را در قالب های مخصوص خود، بر اساس ایده و طرح مشتری و یا بر اساس سبک طراحی مدنظر خودشان می ریزند و پس از خشک شدن، آن ها را از قالب های مخصوص جدا می کنند.
اندازه و نوع این سبک از گچبری، چیزی حدود یک متر می باشد که با استفاده کردن از میخ و چسب بر روی سقف چسبانده می شود.
گچبری های دستی به دو دسته مخصوص تقسیم می شوند:
1. گچبری برش خورده یا به اصطلاح ساخته شده
قیمت تمام شده این نوع گچبری بیشتر از گچبری پیش ساخته در می آید، اما کیفیت و زیبایی ساخت بسیار منحصر به فردی دارد و خیلی خاص تر جلوه می کند. این سبک از گچبری معمولاً به شکلی است که روند کار دقیقاً روی همان گچبری هایی که برش نداشت به شکل برش خورده دنبال می شود.
ابتدا در این مرحله نیاز است که حتماً طرح هایی به درخواست خود طراح یا به اختیار تمام تیم گچبری مشخص شود. طرح مورد نظر زمانی که توسط گچبر آماده شد، به دو صورت آن را مورد استفاده قرار می دهیم.
یکی از این ترفند ها این است که گچ را روی یک سطح گچی، شبیه به مرحله نصب ابزارهای گچی نصب کنیم. در ترفند دوم می توان مقداری از سطح کار را گچ زد و پس از آن، کارِ گچِ برش خورده را نصب نمود.
2. گچبری برش نخورده یا ابزارهای گچی
این ترفند در اصطلاحات گچبری، به ابزارهای گچی شهرت دارد و با گچ زنده صورت می گیرد. بر روی سقف، ستون و دیوارها گچ چسبانده می شود و با استفاده از ابزارهای کاملاً مخصوص، خطوط و شکستگی ها به صورت یک نواخت و یک دست به تصویر کشیده می شوند. بیشتر اوقات از گچبری دستی برای کنج دیوارها (در اصطلاحات گچبری به آن گلویی گفته می شود)، نبشی دیوار با زاویه نود درجه، لبه های مخفی و قاب دیواری استفاده می شود.
همان طور که گفته شد گچبری و گچ کاری با یکدیگر بسیار تفاوت دارند؛ شاید گچبری نیاز اصلی یک ساختمان به حساب نیاید، اما بدون گچ کاری کردن یک ساختمان، قطعاً استفاده از آن فضا ممکن نیست.
می توان تمام محیط را اول گچ کاری نمود و زمانی که بودجه مالی به حد کافی رسید، از هنر زیبای گچبری برای شیک تر کردن فضای داخلی منزل بهره گرفت.
اگر شما هم می خواهید از هنر گچبری های لوکس برای قاب های سقفی، قاب های آینه ای، ستون ها، اپن آشپزخانه، نمای ورودی ساختمان و مکان های دیگر به شکلی حرفه ای بهره بگیرید؛ به شما توصیه می کنیم که به سایت گچبری مهدوی به نشانی www.gachbori-mahdavi.ir مراجعه نمایید.
همچنین شما می توانید برای مشاهده مقالات اختصاصی در مورد هر کدام از اصطلاحات گچبری ها و طرح های آن، به سایت ما رفته و یا برای استعلام قیمت ها با کارشناسان تیم گچبری مهدوی در ارتباط باشید.